आचार्य अत्रे यांचे विश्वविक्रमी ‘तो मी नव्हेच’ हे नाटक म्हणजे थेट कोर्टात घडणारं नाट्य होतं. महाराष्ट्राला चक्रावून सोडणार्या ‘माधव काझी...
Read moreजागतिक नाटकांच्या इतिहासात मराठी संगीत नाटकांना मानाचे पान आहे. संपन्न, समृद्ध, वैशिष्ट्यपूर्ण असा वारसा त्याला लाभलाय. याची नोंद घेतल्याखेरीज नाट्येतिहास...
Read moreगुरुदत्त खूपच कल्पक होते. पण त्यापेक्षा अधिक भावनाशील होते. ‘प्यासा’ ही कवीची शोकांतिका तर ‘कागज के फूल’ ही चित्रपटसृष्टीतील दिग्दर्शकाची...
Read more‘अॅक्शनऽऽ’ऐवजी तिसरी घंटा खणखणली. कॅमेरा नाही तर समोर रंगमंच आला. प्रेक्षक बदलला. माध्यम बदलले. आणि त्यातून ‘लाफ्टर क्लब’ अधिकच जवळ...
Read moreकुठल्याच विशिष्ट प्रवाहात अडकून न पडता वा वाहून न जाता हसरत शब्दांना एखाद्या कुंभारासारखा घडवित असे व नवनवीन प्रयोगही करत...
Read moreपारंपारिक बंदिस्त सादरीकरणाच्या सीमारेषा ओलांडून नव्या वळणावरून मानवाच्या जीवनातील वास्तवावर भाष्य करणार्या नाट्यकृती समाजाचा आरसा म्हणून काम करतात. अशा आविष्कारात...
Read moreदारा सिंग यांच्यामुळे त्या काळात अनेक तरुण कुस्तीकडे वळले. मला हे चित्रपटांचे सकारात्मक परिणाम वाटतात. म्हणूनच दारा सिंग हे मला...
Read moreमराठी रंगभूमीवर बंदिस्त चौकटीतली नाटके येत असतात. त्यापेक्षा वेगळं काहीतरी करण्याचे ‘प्रयोग' नव्या पिढीचे रंगधर्मी करतात. वेगळ्या वाटेवरुन नवं शोधण्याचा...
Read moreइतरांच्या शारीरीक व्यंगावर हसणे या सारखे दळभद्री काम जगात कोणतेच नसेल. स्वत:ची खिल्ली उडवणे किंवा आपल्यावरच विनोद करणे ही अत्यंत...
Read moreमराठी व्यावसायिक, प्रायोगिक नाटकांकडे समाजमनाचा आरसा म्हणून बघितले जाते. त्यात नवनवीन प्रवाह येतच असतात. हे तसे सुदृढपणाचेच लक्षण म्हणावे लागेल....
Read more