स्व. बाळासाहेब ठाकरे यांनी त्यांच्या वाटचालीत माणसं कशी जोडली, याचं उत्तम उदाहरण म्हणजे मार्मिकच्या पहिल्या दिवसापासून आजतागायत प्रबोधन प्रकाशनाच्या सगळ्या प्रकाशनांचे वितरक असलेल्या दांगट परिवाराचे अध्वर्यू बुवा दांगट यांना लाभलेला त्यांचा स्नेह. मार्मिक सुरू करण्याच्या काळातल्या अडचणींचा उल्लेख याच अंकात प्रकाशित करण्यात आलेल्या बाळासाहेबांच्या पहिल्या अग्रलेखातही आहे. अशा कठीण काळात बुवा या नव्या उपक्रमाच्या पाठिशी उभे राहिले आणि त्यांच्या भक्कम पाठबळाच्या आधारावर मार्मिकची घोडदौड सुरू झाली, तेव्हा त्यांनी बुवांचं हे अर्कचित्र रेखाटून त्यांचा मार्मिकच्या पानातून वाचकांना परिचय घडवला.
मार्मिकने मराठी माणसांवरच्या अन्यायाला वाचा फोडायला सुरुवात केल्यावर त्यातून शिवसेनेची स्थापना झाली आणि पुढे ‘सामना’च्या रूपाने रोज धडाडणारी तोफही निर्माण झाली. त्यावेळीही बाळासाहेबांनी प्रकाशन सोहळ्यातील भाषणात बुवा दांगटांच्या सहकार्याचा अतिशय सन्मानपूर्वक उल्लेख केला होता.
उच्चपदाला पोहोचल्यानंतरही जुन्या सहकार्‍यांना न विसरण्याच्या, त्यांचे ऋण मानण्याच्या बाळासाहेबांच्या स्वभावामुळे दांगट कुटुंब प्रबोधन प्रकाशनाशी जोडलं गेलं आणि ठाकरे कुटुंबाशी त्यांचं व्यावहारिक नात्यापलीकडचं नातं निर्माण झालं. वितरक बाजीराव दांगट सांगतात, मी लहान होतो, तेव्हा दादर परिसरात ओरडून ओरडून मार्मिक विकायचो आणि माझे दोन्ही खिसे मार्मिकच्या पैशांनी गच्च भरून फुगलेले असायचे, हे आजही आठवतं, इतका मार्मिकचा खप होता, इतकी त्याला मागणी होती.
लहानपणी साहेबांच्या घरी गेल्यावर बाहेरच्या चपलांच्या ढिगाकडे बोट दाखवून साहेब सांगायचे, बाजीराव, ही आपली खरी संपत्ती, अशीही आठवण त्यांनी सांगितली.
